16 ประโยชน์ของโพแทสเซียม (Potassium) จากงานวิจัย !

โพแทสเซียม (Potassium) กับประโยชน์ทางการแพทย์

โพแทสเซียม

โพแทสเซียม (Potassium) คือ แร่ธาตุที่มีมากเป็นอันดับ 3 ในร่างกาย ประมาณ 98% ของโพแทสเซียมในร่างกายจะพบได้ในเซลล์ ซึ่งในจำนวนนี้ 80% พบในเซลล์กล้ามเนื้อ และอีก 20% พบได้ในกระดูก ตับ และเซลล์เม็ดเลือดแดง

โพแทสเซียมเป็นแร่ธาตุและอิเล็กโทรไลต์ที่จำเป็นต่อการทำงานที่เหมาะสมของระบบประสาท ระบบกระดูก หัวใจ และกระบวนการเมแทบอลิซึม ตลอดจนรักษาระดับความดันโลหิตให้เป็นปกติ ดังนั้น ระดับโพแทสเซียมหรืออิเล็กโทรไลต์ในร่างกายที่ต่ำหรือสูงเกินไปจึงอาจส่งผลต่อระบบในร่างกายได้หลายอย่าง

ร่างกายสามารถได้รับแร่ธาตุโพแทสเซียมจากอาหารปกติ และในรูปแบบอาหารเสริมโพแทสเซียมหรือในอาหารเสริมวิตามินและแร่ธาตุรวม ซึ่งโพแทสเซียมมีอยู่ด้วยกันหลายรูปแบบ เช่น โพแทสเซียมไบคาร์บอเนต (Potassium bicarbonate), โพแทสเซียมซิเตรต (Potassium citrate), โพแทสเซียมกลูโคเนต (Potassium gluconate), โพแทสเซียมอะซิเตต (Potassium acetate), โพแทสเซียมคลอไรด์ (Potassium chloride), โพแทสเซียมแอสพาเตต (Potassium aspartate)

อย่างไรก็ตาม แม้โพแทสเซียมจะจำเป็นต่อการทำงานของร่างกายในหลายระบบและโพแทสเซียมอาจมีประโยชน์หลายอย่างเมื่ออ้างอิงจากงานวิจัย แต่อาหารเสริมโพแทสเซียมส่วนใหญ่ก็มักใช้เพื่อรักษาหรือป้องกันการขาดโพแทสเซียมเท่านั้น (อ้างอิง 1)

โพแทสเซียม (Potassium) เป็นแร่ธาตุและอิเล็กโทรไลต์ที่จำเป็นต่อการทำงานของระบบประสาท ระบบกระดูก หัวใจ และกระบวนการเมแทบอลิซึม ตลอดจนรักษาระดับความดันโลหิตให้เป็นปกติ โดยปกติร่างกายจะได้รับโพแทสเซียมจากอาหารปกติอย่างเพียงพออยู่แล้ว ดังนั้น การเสริมโพแทสเซียมในรูปแบบอาหารเสริมจึงไม่จำเป็น เว้นแต่ว่าร่างกายของคุณจะขาดโพแทสเซียม

ประโยชน์ของโพแทสเซียม

โพแทสเซียมมีบทบาทหลายอย่างในร่างกาย ระดับโพแทสเซียมในร่างกายที่น้อยเกินไปสามารถเพิ่มความเสี่ยงต่อการเจ็บป่วยได้ สำหรับประโยชน์ของโพแทสเซียมที่พบได้จากการศึกษาวิจัยมีดังนี้

1. รักษาหรือป้องกันการขาดโพแทสเซียม อย่างที่กล่าวไปข้างต้นว่าโพแทสเซียมเป็นอิเล็กโทรไลต์ที่สำคัญและเกี่ยวข้องกับการทำงานของหลายระบบในร่างกาย แม้คนส่วนใหญ่จะได้รับโพแทสเซียมจากอาหารเพียงพอ แต่งานวิจัยบางชิ้นระบุว่าประชากรมีระดับโพแทสเซียมในเลือดเฉลี่ยต่อปีลดลงจาก 4.14 เหลือ 3.97 มิลลิโมล/ลิตร และความชุกของภาวะโพแทสเซียมในเลือดต่ำ (Hypokalemia) ก็เพิ่มขึ้นด้วยจาก 3.78% เป็น 11.06% ในช่วงเวลาที่ศึกษา 17 ปี (ปี 1999-2016) ซึ่งสาเหตุมักมาจากการลดลงของธาตุโพแทสเซียมในดินใช้ในการเพาะปลูกพืชผักผลไม้ การบริโภคอาหารแปรรูปที่มากขึ้น รวมถึงการบริโภคผักและผลไม้ที่ลดลง (2) อาหารเสริมโพแทสเซียมจึงมักถูกนำมาใช้เพื่อรักษาภาวะโพแทสเซียมต่ำ

ระดับโพแทสเซียมในเลือดที่ปกติจะมีค่าระหว่าง 3.6-5.0 มิลลิโมล/ลิตร (1) ถ้าระดับโพแทสเซียมต่ำกว่า 3.5 มิลลิโมล/ลิตร จะถือว่าร่างกายขาดโพแทสเซียม หรือมีภาวะโพแทสเซียมในเลือดต่ำ (Hypokalemia) ซึ่งมักมีสาเหตุหลักมาจากการใช้ยาขับปัสสาวะซึ่งมักใช้ในผู้ป่วยที่ภาวะความดันโลหิตสูงและผู้ป่วยโรคหัวใจ โดยการขาดโพแทสเซียมเป็นเวลานานนั้นอาจทำให้เกิดอาการต่าง ๆ ตามมาได้ เช่น กล้ามเนื้ออ่อนแรง ตะคริว หัวใจเต้นผิดปกติ กระสับกระส่าย อารมณ์แปรปรวน มีพฤติกรรมที่ไร้เหตุผล คลื่นไส้ อาเจียน ฯลฯ

2. ควบคุมสมดุลของเหลวในร่างกาย ร่างกายของเราประกอบไปด้วยน้ำประมาณ 60% (แบ่งเป็นของเหลวภายในเซลล์ (ICF) 40% และของเหลวภายนอกเซลล์ (ECF) 20%) โดยโพแทสเซียมนั้นเป็นอิเล็กโทรไลต์หลักของ ICF และเป็นตัวกำหนดปริมาณน้ำหรือของเหลวภายในเซลล์ ในขณะที่โซเดียมจะเป็นอิเล็กโทรไลต์หลักของ ECF และเป็นตัวกำหนดปริมาณน้ำหรือของเหลวภายนอกเซลล์ ดังนั้น การรักษาระดับโพแทสเซียมให้ดีก็จะช่วยให้อิเล็กโทรไลต์มีความสมดุลทั้งภายในและภายนอกเซลล์ เพราะหากไม่มีความสมดุลก็อาจนำไปสู่ภาวะขาดน้ำที่ส่งผลต่อหัวใจและไตได้ (3)

3. สำคัญต่อระบบประสาท การได้รับโพแทสเซียมอย่างเพียงพอจากอาหารสามารถช่วยรักษาการทำงานของเส้นประสาทให้แข็งแรงและทำงานได้อย่างปกติ แต่ระดับโพแทสเซียมในเลือดที่ลดลงจะส่งผลต่อความสามารถของร่างกายในการสร้างกระแสประสาท (กระแสประสาทมีหน้าที่ควบคุมการหดตัวของกล้ามเนื้อ การเต้นของหัวใจ ปฏิกิริยาตอบสนอง และเกี่ยวข้องกับกระบวนการอื่น ๆ อีกหลายอย่าง และในกระบวนการของการกระตุ้นกระแสประสาทนั้นจะเกิดจากการเคลื่อนไหวของไอออนโซเดียม (Na+) ที่เคลื่อนที่เข้าสู่เซลล์ และไอออนโพแทสเซียม (K+) ที่เคลื่อนออกนอกเซลล์) (4)

4. ควบคุมการหดตัวของกล้ามเนื้อและหัวใจ การรักษาระดับโพแทสเซียมในเลือดให้เพียงพออยู่เสมอมีความสำคัญต่อการควบคุมการหดตัวของกล้ามเนื้อและหัวใจ เพราะระดับโพแทสเซียมที่ต่ำและสูงเกินไปล้วนมีผลต่อแรงกระตุ้นของเส้นประสาทและการเต้นของหัวใจ โดยระดับที่ต่ำอาจทำให้เกิดภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะ (5) ส่วนในระดับที่สูงก็อาจมีผลต่อกล้ามเนื้อหัวใจ ระบบประสาทและกล้ามเนื้อ ระบบทางเดินอาหาร และการทำงานของฮอร์โมน และอาจเป็นเหตุทำให้เสียชีวิตได้ (6)

5. ดีต่อสุขภาพกระดูกดี การบริโภคโพแทสเซียมที่เพิ่มขึ้นจากอาหารอย่างผักและผลไม้อาจช่วยให้กระดูกของคุณแข็งแรงขึ้น เพราะมีการศึกษาเชิงสังเกตที่ชี้ให้เห็นการบริโภคโพแทสเซียมที่เพิ่มขึ้นจากผักและผลไม้มีความสัมพันธ์กับความหนาแน่นของกระดูกที่เพิ่มขึ้น (7) แม้กลไกจะไม่แน่ชัด แต่มีข้อสันนิษฐานว่าโพแทสเซียมมีผลต่อความสมดุลของกรดเบส อาหารที่มีกรดสูงอย่างเนื้อสัตว์ที่มีส่วนทำให้เกิดภาวะกรดจากการเผาผลาญอาจส่งผลเสียต่อกระดูก ซึ่งโพแทสเซียมที่เป็นด่างอย่างโพแทสเซียมไบคาร์บอเนตหรือซิเตรต (แต่ไม่ใช่โพแทสเซียมคลอไรด์) จากอาหารหรืออาหารเสริมอาจช่วยป้องกันผลกระทบนี้และรักษาเนื้อเยื่อกระดูกได้ (8)

  • การศึกษาของ Framingham Heart Study ในผู้ชายและผู้หญิงสูงอายุจำนวน 628 คน พบว่าการบริโภคโพแทสเซียมที่สูงขึ้นมีความสัมพันธ์กับความหนาแน่นของกระดูกที่มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (9) สอดคล้องกับการทดลองทางคลินิกในผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพดีจำนวน 201 คน (อายุ 65 ปีขึ้นไป) พบว่ากลุ่มที่ได้รับการเสริมโพแทสเซียมซิเตรต (ให้โพแทสเซียม 2,346 มก.) ร่วมกับแคลเซียม 500 มก. (ในรูปของแคลเซียมคาร์บอเนต) และวิตามินดี3 400 IU ทุกวัน เป็นเวลา 2 ปี มีความหนาแน่นของกระดูกเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับกลุ่มที่ได้รับยาหลอกร่วมกับแคลเซียมและวิตามินดี (10)
  • ในทางกลับกัน การทดลองทางคลินิกในผู้หญิงวัยหมดประจำเดือนจำนวน 276 คน อายุระหว่าง 55-65 ปี พบว่าการเสริมโพแทสเซียมซิเตรตในขนาดต่ำและสูง (ที่ให้โพแทสเซียม 723 และ 2,170 มก.) เป็นเวลา 2 ปี ไม่ได้ช่วยลดการหมุนเวียนของกระดูก (ภาวะการหมุนเวียนของการสร้างและการสลายของกระดูก) หรือช่วยเพิ่มความหนาแน่นของกระดูกที่สะโพกหรือกระดูกสันหลังอย่างมีนัยสำคัญ เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ได้รับยาหลอก (11)
แสดงเพิ่มเติม

เรื่องที่เกี่ยวข้อง : สรุปประโยชน์ของแคลเซียม (Calcium) จากงานวิจัย !

6. ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดและเบาหวานชนิดที่ 2 การศึกษาจำนวนมากในผู้ใหญ่พบความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคโพแทสเซียมที่ต่ำหรือระดับโพแทสเซียมในเลือด/ในปัสสาวะที่ลดลง กับอัตราการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำตาลหลังอดอาหาร การดื้อต่ออินซูลิน และการเกิดโรคเบาหวานชนิดที่ 2 อย่างไรก็ตาม แม้การศึกษาส่วนใหญ่จะมีแนวโน้มที่ดี แต่จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติม โดยเฉพาะการทดลองแบบสุ่มที่กลุ่มควบคุม ก่อนที่จะยืนยันถึงประสิทธิภาพในการควบคุมระดับน้ำตาลและโรคเบาหวานชนิดที่ 2

  • การศึกษาหนึ่งในผู้ใหญ่ 1,066 คนอายุ 18-30 ปีที่ไม่ได้เป็นโรคเบาหวาน พบว่าเมื่อติดตามผลเป็นเวลามากกว่า 15 ปี กลุ่มที่มีระดับโพแทสเซียมในปัสสาวะต่ำที่สุดมีแนวโน้มที่จะพัฒนาไปเป็นโรคเบาหวานประเภท 2 มากกว่ากลุ่มที่มีระดับโพแทสเซียมสูงสุดมากกว่า 2 เท่า (12) สอดคล้องกับการศึกษาเชิงสังเกตในผู้หญิงจำนวน 84,360 คน (อายุ 34-59 ปี) ที่พบว่ากลุ่มที่ได้รับโพแทสเซียมสูงสุดจะมีความเสี่ยงต่ำกว่า 38% ในการเกิดโรคเบาหวานชนิดที่ 2 เมื่อเทียบกับกลุ่มที่มีระดับโพแทสเซียมต่ำสุดในช่วงเวลา 6 ปี (13)
  • การทดลองทางคลินิกขนาดเล็กในผู้ใหญ่ชาวแอฟริกันอเมริกัน 29 คนที่มีภาวะก่อนเบาหวาน (Prediabetes) และมีระดับโพแทสเซียมในเลือดต่ำถึงปกติ (3.3–4.0 มิลลิโมล/ลิตร) พบว่าการการเสริมโพแทสเซียม 1,564 มก. (ในรูปของโพแทสเซียมคลอไรด์) เป็นเวลา 3 เดือน ช่วยให้ระดับน้ำตาลหลังอดอาหารลดลงอย่างมีนัยสำคัญ แต่ไม่ส่งผลต่อการวัดระดับน้ำตาลหรืออินซูลินในระหว่างการทดสอบความทนทานต่อน้ำตาล (OGTTs) (14)
แสดงเพิ่มเติม

7. ลดความดันโลหิตสูง ความดันโลหิตสูงเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญต่อการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจและโรคหลอดเลือดสมอง การศึกษาพบว่าการบริโภคโพแทสเซียมที่ต่ำจะเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคความดันโลหิตสูง (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ที่รับประทานโซเดียมมากเกินไป) ในขณะที่การบริโภคโพแทสเซียมที่สูงขึ้นตรงอาจช่วยลดความดันโลหิตได้ (โดยช่วยเพิ่มการขยายตัวของหลอดเลือดและเพิ่มการขับโซเดียมออกทางปัสสาวะ)

  • การศึกษาพบว่าแนวทางการบริโภคอาหารเพื่อหยุดความดันโลหิตสูง (DASH) ซึ่งเน้นโพแทสเซียมจากผัก ผลไม้ และผลิตภัณฑ์นมไขมันต่ำ ช่วยลดความดันโลหิตช่วงบนได้เฉลี่ย 5.5 มม.ปรอท และความดันโลหิตช่วงล่างได้ 3.0 มม.ปรอท (15) การรับประทานตามแนวทางนี้ นอกจากจะได้โพแทสเซียมมากกว่าอาหารอเมริกันทั่วไปถึง 3 เท่าแล้ว ยังเพิ่มการบริโภคสารอาหารอื่น ๆ เช่น แมกนีเซียม และแคลเซียม ที่เกี่ยวข้องกับการลดความดันโลหิตอีกด้วย
  • การศึกษาของหน่วยงานเพื่อการวิจัยและคุณภาพด้านการดูแลสุขภาพของสหรัฐฯ (AHRQ) พบว่าการใช้สารทดแทนเกลือ (Salt substitutes) ที่มีโพแทสเซียมแทนโซเดียมคลอไรด์ช่วยลดความดันโลหิตช่วงบนในผู้ใหญ่ได้เฉลี่ย 5.58 มม.ปรอท และความดันโลหิตช่วงล่าง 2.88 มม.ปรอท (16)
  • การวิเคราะห์การศึกษาในปี 2017 ของการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุมจำนวน 25 เรื่อง ในผู้เข้าร่วมทั้งหมด 1,163 คนที่เป็นโรคความดันโลหิตสูง พบว่าการเสริมโพแทสเซียมวันละ 1,173–4,692 มก. (ส่วนใหญ่เป็นโพแทสเซียมคลอไรด์) เป็นเวลา 4–15 สัปดาห์ ช่วยลดความดันโลหิตช่วงบนได้ 4.48 มม.ปรอท และความดันโลหิตช่วงล่างได้ 2.96 มม.ปรอท เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ได้รับยาหลอก (17) สอดคล้องกับการวิเคราะห์การศึกษาอีกชิ้นที่รวมการทดลองแบบสุ่มจำนวน 15 เรื่อง พบว่าการเสริมโพแทสเซียมวันละ 2,346–2,541 มก. (ส่วนใหญ่เป็นโพแทสเซียมคลอไรด์) เป็นเวลา 4-24 สัปดาห์ ในผู้ป่วยจำนวน 917 คนที่มีความดันโลหิตปกติและความดันโลหิตสูงที่ไม่ได้รับประทานยาลดความดันโลหิต ช่วยลดความดันโลหิตทั้งช่วงบนและช่วงล่างได้อย่างมีนัยสำคัญ (18)
  • การศึกษาอื่น ๆ ก็ให้ผลลัพธ์สอดคล้องกัน เช่น อาหารเสริมโพแทสเซียมได้ผลดีในการลดความดันโลหิตในผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงจากทบทวนการทดลองทางคลินิกรวม 19 เรื่อง (19) หรือจากการทบทวนรวม 33 เรื่อง (20) ก็ให้ผลลัพธ์แบบเดียวกัน แม้จะมีบางการศึกษาที่พบว่าการเสริมโพแทสเซียมไม่ได้ช่วยลดความดันโลหิตช่วงบนและช่วงล่างได้อย่างมีนัยสำคัญก็ตาม (21)
แสดงเพิ่มเติม

8. โรคหลอดเลือดสมองและหัวใจ (CVD) การบริโภคโพแทสเซียมที่สูงขึ้นมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่ลดลงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดสมอง โรคหลอดเลือดหัวใจ และอื่นๆ (22, 23) ซึ่งเป็นผลมาจากฤทธิ์ช่วยลดความดันโลหิต และสอดคล้องกับคำกล่าวอ้างด้านสุขภาพที่ถูกอนุมัติโดยองค์การอาหารและยาสหรัฐฯ ว่า “อาหารที่มีโพแทสเซียมสูงและมีโซเดียมต่ำ อาจลดความเสี่ยงของความดันโลหิตสูงและโรคหลอดเลือดสมอง” (24)

  • การวิเคราะห์การศึกษาจำนวน 11 เรื่องในผู้ใหญ่จำนวน 247,510 คน พบว่าการบริโภคโพแทสเซียมจากอาหารให้สูงขึ้น 1,640 มก./วัน มีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดสมองที่ลดลง 21% และอาจลดความเสี่ยงต่อโรคหลอดเลือดหัวใจและหลอดเลือดหัวใจตีบตัน (25) ทำนองเดียวกับการวิเคราะห์การศึกษาจำนวน 33 เรื่องที่มีผู้เข้าร่วมจำนวน 128,644 คน พบว่าผู้ที่บริโภคแคลเซียมมากที่สุดจะมีความเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดสมองน้อยกว่าผู้ที่บริโภคน้อยที่สุดถึง 24% (26)
  • การวิเคราะห์การศึกษาในปี 2016 (รวมผู้เข้าร่วมทั้งหมด 639,440 คน) ก็พบว่ากลุ่มที่ได้รับโพแทสเซียมสูงสุด (4,027 มก./วัน) มีความเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดสมองต่ำกว่า 15% เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ได้รับโพแทสเซียมต่ำสุด (2,053 มก./วัน) นอกจากนี้ ยังพบว่าผู้เข้าร่วมที่บริโภคโพแทสเซียมวันละ 3,500 มก. จะมีความเสี่ยงต่อการเกิดโรคนี้ต่ำที่สุด (27)
  • ตรงกันข้ามกับ การทบทวนของ AHRQ ที่ไม่พบความสอดคล้องกันระหว่างการบริโภคโพแทสเซียมและความเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดสมองเมื่อทำการศึกษาเชิงสังเกตจำนวน 15 เรื่อง (16)
แสดงเพิ่มเติม

9. โควิด-19 (COVID-19) จากรายงานพบว่าผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาด้วยโรคโควิด-19 มักมีระดับโพแทสเซียมที่ต่ำ โดยรายงานจากแพทย์ในประเทศจีนพบว่า ในกลุ่มผู้ป่วยจำนวน 175 คนนั้น 39% มีภาวะโพแทสเซียมในเลือดต่ำ และอีก 22% มีภาวะในเลือดต่ำอย่างรุนแรง ซึ่งการเสริมโพแทสเซียมวันละ 3,000 มก. สามารถช่วยแก้ไขภาวะเหล่านี้ได้ในผู้ป่วยส่วนใหญ่ (28) เช่นเดียวกับการศึกษาในอิตาลีกับผู้ป่วยโควิดจำนวน 290 คนที่ภาวะโพแทสเซียมต่ำนั้นพบได้บ่อย แต่ก็มีแนวโน้มไม่รุนแรงและสามารถรักษาได้ด้วยการรับประทานอาหารเสริมโพแทสเซียม เพื่อลดความเสี่ยงต่อการเกิดภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะ (29)

10. อาการบวมน้ำ เป็นภาวะที่ร่างกายมีน้ำ สารน้ำ หรือของเหลวคั่งอยู่ในเซลล์ เนื้อเยื่อ อวัยวะ หลอดเลือด รวมถึงช่อง (เช่น ช่องท้อง) หรือในโพรงต่าง ๆ (เช่น โพรงเยื่อหุ้มปอด) ของร่างกาย แล้วก่อให้เกิดอาการบวมในเซลล์ เนื้อเยื่อ อวัยวะ หรืออาการบวมทั้งตัว ซึ่งการบริโภคโพแทสเซียมสูงสามารถช่วยลดอาการบวมน้ำได้โดยการเพิ่มการขับปัสสาวะ ลดระดับโซเดียม ด้วยเหตุนี้จึงช่วยลดปริมาณของเหลวที่คั่งอยู่ในร่างกาย (30)

11. ลดความเสี่ยงนิ่วในไต (Kidney stones) นิ่วในไตเป็นโรคที่พบได้บ่อยที่สุดในผู้ที่มีอายุระหว่าง 40-60 ปี ซึ่งนิ่วในไตมีหลายชนิด แต่ส่วนใหญ่เป็นนิ่วแคลเซียมออกซาเลต (Calcium oxalate) และนิ่วแคลเซียมฟอสเฟต (Calcium phosphate) การวิเคราะห์การศึกษาหลายชิ้นแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคโพแทสเซียมที่สูงขึ้นและความเสี่ยงต่อการเกิดนิ่วในไตที่ลดลง และอาหารเสริมโพแทสเซียมบางรูป (โพแทสเซียมซิเตรต, โพแทสเซียมฟอสเฟต และโพแทสเซียมไบคาร์บอเนต) อาจช่วยลดความเสี่ยงต่อการเกิดนิ่วในไตได้ ตัวอย่างการศึกษาเช่น

  • โพแทสเซียมจากอาหาร : การศึกษาเชิงสังเกตแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคโพแทสเซียมจากอาหารและความเสี่ยงต่อการเกิดนิ่วในไตที่ลดลง อย่างเช่นการศึกษาที่มีกลุ่มผู้ชายที่ไม่มีประวัติเป็นโรคนิ่วในไตรวม 45,619 คน อายุ (40-75 ปี) พบว่าผู้ที่บริโภคโพแทสเซียมสูงสุด (เฉลี่ย ≥ 4,042 มก./วัน) จะมีความเสี่ยงต่อการเกิดนิ่วในไตน้อยกว่า 51% ในช่วง 4 ปีที่ติดตาม เมื่อเทียบกับกลุ่มที่บริโภคน้อย (เฉลี่ย ≤ 2,895 มก./วัน) (31) ทำนองเดียวกับการติดตามศึกษาในผู้หญิงที่ไม่มีประวัติเป็นนิ่วในไตจำนวน 91,731 คน (อายุ 34-59 ปี) พบว่าผู้ที่บริโภคโพแทสเซียมเฉลี่ยมากกว่าวันละ 4,099 มก. จะมีความเสี่ยงต่อการเกิดนิ่วในไตต่ำกว่า 35% ในช่วงติดตามผล 12 ปี เมื่อเทียบกับกลุ่มผู้หญิงที่บริโภคน้อยกว่าวันละ 2,407 มก. (32)
  • โพแทสเซียมซิเตรต : เนื่องจากซิเตรตมีฤทธิ์ขัดขวางการก่อตัวของแคลเซียม ช่วยลดภาวะแคลเซียมสูงในปัสสาวะ รวมถึงความเสี่ยงของการก่อตัว/การเจริญเติบโต/และลดขนาดของนิ่วในไต จากการศึกษาขององค์กร Cochrane ในปี 2015 (33) หรือจากการทดลองทางคลินิกในผู้ป่วย 57 คนที่มีนิ่วในไตอย่างน้อย 2 ก้อนในช่วง 2 ปีที่ผ่าน และมีภาวะไซเตรตในปัสสาวะต่ำ (Hypocitraturia) พบว่าการเสริมโพแทสเซียมซิเตรต 30–60 mEq (ให้โพแทสเซียม 1,173-2,346 มก.) เป็นเวลา 3 ปี ช่วยลดการก่อตัวของนิ่วในไตได้อย่างมีนัยสำคัญ เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ได้รับยาหลอก (34) สอดคล้องกับการทดลองทางคลินิกในผู้ป่วยที่เป็นนิ่วที่ได้รับการสลายนิ่วด้วยคลื่นกระแทก (SWL) จำนวน 110 คน พบว่าการเสริมโพแทสเซียมซิเตรตวันละ 6,480 มก. (แบ่งเป็น 3 ขนาดเท่ากัน โดยแต่ละครั้งรับประทานหลังอาหาร) ไม่พบอัตราการเกิดนิ่วซ้ำหลังจากผ่านไป 1 ปี เมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ได้เสริมที่พบอัตราการเกิดนิ่วซ้ำ 28.5% (35) หรือการศึกษาแบบควบคุมในผู้ป่วยที่เป็นนิ่วจำนวน 64 คน พบว่าการเสริม Potassium-magnesium citrate ที่ให้โพแทสเซียม 1,638 มก., แมกนีเซียม 252 มก. และซิเตรต 3,971 มก. ต่อวัน เป็นเวลา 3 ปี สามารถช่วยลดอัตราการเกิดซ้ำของนิ่วแคลเซียมออกซาเลตได้อย่างมีประสิทธิภาพถึง 85% เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ได้รับยาหลอก (36) อย่างไรก็ตาม ขนาดของอาหารเสริมโพแทสเซียม (ทั่วไปคือ 99 มก. จากโพแทสเซียมซิเตรต 258 มก. (2.4 mEq)) ก็ต่ำกว่าขนาดที่ใช้เพื่อป้องกันนิ่วในไตมาก ดังนั้น จึงต้องใช้ในปริมาณมากกว่าหลายเท่าของปริมาณที่แนะนำต่อวัน
  • โพแทสเซียมฟอสเฟต : อาจช่วยผู้ที่เป็นโรคนิ่วในไตได้ เนื่องจากฟอสเฟตสามารถช่วยลดแคลเซียมที่มากเกินไปในปัสสาวะ ซึ่งเป็นสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของนิ่วในไต โดยการศึกษาทางคลินิกขนาดเล็กพบว่าการเสริมโพแทสเซียม 2,496 มก. (ในรูปของโพแทสเซียมฟอสเฟต) ครั้งละ 4 เม็ด วันละ 2 ครั้ง เป็นเวลา 4 ปี ช่วยลดแคลเซียมในปัสสาวะได้ 30-35% ในผู้ป่วยที่มีภาวะแคลเซียมสูงในปัสสาวะ (Hypercalciuria) (37)
  • โพแทสเซียมไบคาร์บอเนต : อาจช่วยละลายนิ่วในไตและป้องกันการเกิดซ้ำได้ โดยมีรายงานการศึกษาในผู้ชายอายุ 59 ปีที่มีนิ่วในไตที่เมื่อรับประทานโพแทสเซียมในรูปของโพแทสเซียมซิเตรตและโพแทสเซียมไบคาร์บอเนต 1,173 มก. วันละ 1-3 ครั้ง เพื่อเพิ่มระดับค่า pH ของปัสสาวะให้อยู่ในระหว่าง 6.5-6.8 แล้วพบว่านิ่วมีขนาดลดลงหลังจาก 4 เดือน และนิ่วหายไปอย่างสมบูรณ์หลังจากผ่าน 7 เดือน (38) หรืออีกรายงานในผู้ชายที่เป็นนิ่วในไตซ้ำ ไม่พบนิ่วเพิ่มเติมอีกในช่วง 18 เดือนหลังจากเสริมโพแทสเซียม 782 มก. (ในรูปของโพแทสเซียมไบคาร์บอเนต) วันละ 2-3 ครั้ง ร่วมกับยาลดระดับกรดยูริกในกระแสเลือด (Allopurinol) 100 มก. วันละ 3 ครั้ง (39) อย่างไรก็ตาม การศึกษาเหล่านี้ไม่ได้รับการทดสอบในการทดลองทางคลินิก จำเป็นต้องทำการทดลองเพิ่มเติม
แสดงเพิ่มเติม

เรื่องที่เกี่ยวข้อง : สรุปประโยชน์ของแมกนีเซียม (Magnesium) จากงานวิจัย !

12. โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ (Rheumatoid arthritis) ผู้ที่เป็นโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์มักจะมีระดับโพแทสเซียมในเลือดต่ำและได้รับโพแทสเซียมไม่เพียงพอ (40) โดยการศึกษาในอินเดียในผู้ที่เป็นโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ที่มีอาการปวดข้อจำนวน 155 คน แสดงให้เห็นว่าการเสริมโพแทสเซียมให้ได้วันละ 5,600 มก. (จากอาหารปกติ และจากอาหารเสริมอีกประมาณ 2,000 มก.) สามารถช่วยลดอาการปวดข้อได้เล็กน้อย 2.23 คะแนน (ในระดับ 0-10) เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ได้รับโพแทสเซียมจากอาหารเพียงอย่างเดียวรวม 3,000 มก. ที่อาการปวดลดลงเพียง 1.3 คะแนน ในขณะที่กลุ่มที่รับประทานอาหารทั่วไปที่มีโพแทสเซียม 2,700 มก./วัน ไม่มีการลดลงของอาการปวดอย่างมีนัยสำคัญ (41)

13. ตะคริว (Muscle cramp) การขาดโพแทสเซียมอาจเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้กล้ามเนื้อหดเกร็งหรือเป็นตะคริวได้ ซึ่งการเสริมโพแทสเซียมจากการรับประทานอาหารปกติอาจช่วยลดความเสี่ยงการเกิดตะคริวได้ อย่างไรก็ตาม การเกิดตะคริวตอนกลางคืนในระหว่างนอนและตะคริวที่เกี่ยวข้องกับการออกกำลังกายนั้นไม่เกี่ยวข้องกับระดับโพแทสเซียม และการเสริมโพแทสเซียมจะไม่ช่วยลดโอกาสการเกิดตะคริวประเภทนี้ (42)

14. กลุ่มอาการขาอยู่ไม่สุข (Restless leg syndrome) การศึกษาขนาดเล็กในอินเดียในกลุ่มผู้ที่มีอาการขาอยู่ไม่สุขระดับปานกลางถึงรุนแรงแสดงให้เห็นประโยชน์จากการเสริมโพแทสเซียมซิเตรตวันละ 1,080 มก. เป็นเวลา 1 เดือน คนส่วนใหญ่รายงานว่าไม่มีอาการใด ๆ อย่างไรก็ตาม การศึกษานี้ไม่มีกลุ่มควบคุม จำเป็นต้องศึกษาเพิ่มเติม ดังนั้นจึงยังไม่สามารถสรุปผลในเรื่องนี้ได้ (43)

15. ลดความเสี่ยงต่อการเสียชีวิต การได้รับโพแทสเซียมน้อยเกินไปอาจเพิ่มความเสี่ยงต่อการเสียชีวิต โดยจากการศึกษาในกลุ่มผู้ป่วยผู้ป่วยไตเทียมจำนวน 415 คนที่ได้รับการฟอกไต (อายุเฉลี่ย 56 ปี) พบว่าการบริโภคโพแทสเซียมจากอาหารน้อยเกินไปหรือเพียงวันละ 543 มก. จะมีความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตมากกว่าผู้ที่บริโภคโพแทสเซียมประมาณ 2,600 มก. ถึง 2 เท่า ซึ่งความเสี่ยงจะมีมากกว่าในผู้ที่มีอายุมากกว่า 55 ปี เมื่อเทียบกับผู้ที่มีอายุน้อยกว่า (44)

16. ประโยชน์ของโพแทสเซียมด้านอื่น ๆ : โพแทสเซียมถูกใช้ในอาหารเสริมเพื่อทำให้สารประกอบหลักอื่นๆ มีความเสถียร เช่น ในอาหารเสริมโพแทสเซียมไอโอไดด์ (Potassium Iodide) โดยที่โพแทสเซียมจะช่วยทำให้ไอโอดีนเสถียรในฐานะสารป้องกันและลดความเสี่ยงจากการได้รับรังสีไอโอไดด์

นอกจากโพแทสเซียมจะใช้รักษาภาวะขาดโพแทสเซียมแล้ว การศึกษายังพบประโยชน์ของโพแทสเซียมในเรื่องการช่วยลดความดันโลหิตสูง ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด ลดความเสี่ยงของโรคหัวใจและหลอดเลือด นิ่วในไต และเพิ่มความหนาแน่นของกระดูก ส่วนประโยชน์อื่น ๆ ยังไม่ชัดเจน และจำเป็นต้องมีการศึกษาต่อไป

หมายเหตุ : ในการศึกษาวิจัยปริมาณโพแทสเซียมมักแสดงเป็นหน่วยของ “ค่ามิลลิอิควิวาเลนต์” (mEq) แต่เราได้แปลงหน่วยเหล่านี้เป็นมิลลิกรัม (มก.) ให้แล้ว

คำแนะนำและข้อควรรู้

  • อาหารที่มีโพแทสเซียมสูง (ปริมาณ มก. ต่อหน่วยบริโภค เรียงจากมากไปน้อย) : แอปริคอตแห้ง, ถั่วเลนทิล, สควอช, ลูกพรุน, ลูกเกด, มันฝรั่งอบ, น้ำส้ม, ถั่วเหลืองเมล็ดแก่, กล้วย, นม, ผักโขมดิบ, อกไก่, โยเกิร์ต, ปลาแซลมอน, เนื้อสันนอกย่าง, มะเขือเทศดิบ, นมถั่วเหลือง, โยเกิร์ต, บรอกโคลี, แคนตาลูป, อกไก่งวง, หน่อไม้ฝรั่ง, แอปเปิลพร้อมเปลือก, เม็ดมะม่วงหิมพานต์, ข้าวกล้องหุงสุก 1 ถ้วย, ปลาทูน่า, กาแฟชง 1 ถ้วย, ผักกาดแก้ว (ร่างกายจะดูดซึมโพแทสเซียมจากอาหารได้ประมาณ 85-90%) (1)
  • ปริมาณโพแทสเซียมที่ควรได้รับต่อวัน : ไม่มีการกำหนดปริมาณโพแทสเซียมที่แนะนำให้บริโภคต่อวัน (RDA) เอาไว้ แต่มีการกำหนดปริมาณการบริโภคที่เพียงพอต่อวัน (AI) ของโพแทสเซียมเอาไว้ (1) คือ
    • อายุ 1-3 ปี เท่ากับ 2,000 มก.
    • อายุ 4 ถึง 8 ปี / ผู้หญิงอายุ 9-18 ปี เท่ากับ 2,300 มก.
    • ผู้ชายอายุ 9-13 ปี เท่ากับ 2,500 มก.
    • ผู้ชายอายุ 14-18 ปี เท่ากับ 3,000 มก.
    • ผู้ชายและผู้หญิง เท่ากับ 3,400 มก. และ 2,600 มก. ตามลำดับ
    • ผู้หญิงที่ตั้งครรภ์ เท่ากับ 2,900 มก. หรือ 2,600 มก. หากอายุต่ำกว่า 19 ปี
    • ผู้หญิงที่ให้นมบุตรคือ 2,800 มก. หรือ 2,500 หากอายุต่ำกว่า 19 ปี
  • การขาดโพแทสเซียม : แม้จะพบได้น้อยในคนทั่วไป แต่การบริโภคโพแทสเซียมจากอาหารไม่เพียงพอหรือมีระดับโพแทสเซียมต่ำก็อาจส่งผลต่อความเสี่ยงนิ่วในไตที่เพิ่มขึ้น ความดันโลหิตสูง การหมุนเวียนของกระดูกที่มีการสลายมากกว่าการสะสมของแร่ธาตุในกระดูก ฯลฯ หรือเกิดอาการของภาวะโพแทสเซียมในเลือดต่ำซึ่งจะมีลักษณะเฉพาะคือ อาการท้องผูก อ่อนเพลีย กล้ามเนื้ออ่อนแรง หรือรู้สึกไม่สบาย หรืออาจทำให้เกิดภาวะต่าง ๆ ตามมา หรือเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ถ้าระดับโพแทสเซียมต่ำอย่างรุนแรง (1)
    • การรับประทานแมกนีเซียมร่วมกับโพแทสเซียม : ประมาณ 50% ของผู้ที่มีระดับโพแทสเซียมในเลือดต่ำเรื้อรัง มักจะมีภาวะขาดแมกนีเซียมด้วย (สาเหตุมักเกิดมาจากการใช้ยาขับปัสสาวะ หรือมาจากอาการท้องเสีย โรคพิษสุราเรื้อรัง โรคไต หรือพิษต่อไตจากยา) ซึ่งในกรณีเช่นนี้ การรักษาภาวะขาดโพแทสเซียมอาจทำได้ยากขึ้น ดังนั้น จึงจำเป็นต้องให้แมกนีเซียมร่วมด้วย (45)
  • กลุ่มที่เสี่ยงต่อการขาดโพแทสเซียม : ผู้ที่เป็นโรคลำไส้อักเสบ, ผู้ที่ใช้ยาบางชนิด รวมทั้งยาขับปัสสาวะและยาระบาย, ผู้ที่เป็นโรค Pica (เป็นภาวะที่มีลักษณะอยากบริโภคสิ่งที่ไม่ถือว่าเป็นอาหาร)
  • อาหารเสริมโพแทสเซียม : ที่พบได้ในผลิตภัณฑ์อาหารเสริมโพแทสเซียมมีหลายรูปแบบ เช่น โพแทสเซียมไบคาร์บอเนต (Potassium bicarbonate), โพแทสเซียมซิเตรต (Potassium citrate), โพแทสเซียมกลูโคเนต (Potassium gluconate), โพแทสเซียมอะซิเตต (Potassium acetate), โพแทสเซียมคลอไรด์ (Potassium chloride), โพแทสเซียมแอสพาเตต (Potassium aspartate), โพแทสเซียมฟอสเฟต (Potassium phosphate) ฯลฯ ซึ่งโพแทสเซียมมากกว่า 90% จะถูกดูดซึมในระบบทางเดินอาหารได้ดีเหมือน ๆ กัน
  • ปริมาณโพแทสเซียมเสริมที่แนะนำ : เพื่อป้องกันการขาดโพแทสเซียมในผู้ใหญ่ คือ ขนาด 200-400 มก. รับประทานวันละ 3-4 ครั้งพร้อมอาหาร สำหรับปริมาณต่อวันที่แนะนำรวม 600-1,600 มก. แต่สำหรับการรักษาภาวะขาดโพแทสเซียมให้เพิ่มขนาดเป็น 2 เท่า ส่วนในผู้ที่เป็นโรคความดันโลหิตสูงมักใช้ในขนาดวันละ 3,000 มก. (46) และเนื่องจากอาหารเสริมโพแทสเซียมส่วนใหญ่จะจำกัดปริมาณโพแทสเซียมไม่เกิน 99 มก./เม็ด จึงอาจต้องรับประทานครั้งละหลายเม็ดและหลายครั้งเพื่อให้ได้ปริมาณที่ต้องการ
  • ปริมาณสูงสุดที่ยอมรับได้ : ระดับการบริโภคโพแทสเซียมสูงสุดที่ยอมรับได้ (ULs) ไม่ได้ถูกกำหนดไว้ เนื่องจากร่างกายสามารถขับโพแทสเซียมส่วนเกินออกได้ตราบเท่าที่ไตเรายังแข็งแรง อย่างไรก็ตาม ก็มีข้อควรระวังการบริโภคในขนาดสูงในผู้ที่มีปัญหาเรื่องไต เพราะควรจำกัดปริมาณไว้ไม่เกินวันละ 2,000 มก. (1)
  • ความปลอดภัย : การเสริมโพแทสเซียมในขนาดสูงโดยเฉพาะจากอาหารจะไม่ก่อให้เกิดผลเสียต่อสุขภาพใด ๆ ถ้าเรามีสุขภาพดีและการทำงานของไตยังปกติ และไม่มีหลักฐานว่าการเสริมโพแทสเซียมในขนาดสูงจะทำให้เกิดภาวะโพแทสเซียมในเลือดสูงในผู้ใหญ่ได้ (1)
  • ข้อห้ามใช้ : ผู้ที่เป็นโรคไตและผู้ที่ต้องฟอกไต ซึ่งควรใช้อาหารเสริมโพแทสเซียมภายใต้การดูแลของแพทย์เท่านั้น และควรจำกัดปริมาณโพแทสเซียมต่อวันไม่เกิน 2,000 มก.
  • ผลข้างเคียงของอาหารเสริมโพแทสเซียม : โพแทสเซียมจากอาหารเสริมอาจทำให้เกิดอาการท้องเสีย คลื่นไส้ อาเจียน และปวดท้องได้ แม้ว่าผลข้างเคียงเหล่านี้อาจลดลงเมื่อรับประทานโพแทสเซียมพร้อมกับอาหาร ส่วนผลข้างเคียงที่ร้ายแรงกว่าแต่พบได้น้อยมาก ได้แก่ หัวใจเต้นผิดปกติ สับสน วิตกกังวล หายใจถี่ เหนื่อยหรืออ่อนแรง หรือเกิดอาการชาหรือเหมือนมีเข็มทิ่มที่มือ เท้า หรือริมฝีปาก นอกจากนี้ยังอาจทำให้เกิดอาการปวดท้องรุนแรง หรือเกิดอาการเจ็บหน้าอกหรือคอ (เมื่อรับประทานต้องแน่ใจว่าได้ดื่มน้ำตาม) และยังมีการศึกษาถึงผลข้างเคียงอื่น ๆ เช่น
    • โพแทสเซียมคลอไรด์อาจทำให้หลอดอาหารบาดเจ็บได้หากเม็ดยาติดอยู่ในหลอดอาหารเมื่อรับประทาน (47)
    • การศึกษาขนาดใหญ่ในผู้หญิงสหรัฐฯ พบว่าการบริโภคโพแทสเซียมในปริมาณที่สูงกว่า (เฉลี่ยวันละ 3,717 มก.) จะมีความเสี่ยงที่สูงขึ้น 46% ต่อการเกิดกลุ่มอาการก่อนมีประจำเดือน (PMS) เมื่อเทียบกับผู้ที่บริโภคโพแทสเซียมน้อย (เฉลี่ยวันละ 2,319มก.) (48)
    • มีรายงานของผู้หญิงชาวญี่ปุ่นที่กินมะม่วงมากเกินไปก่อนนอนจนติดเป็นนิสัย (มะม่วงเป็นหนึ่งในผลไม้ที่มีโพแทสเซียมสูง) และมักมีอาการตะคริวขณะหลับ พบว่าตะคริวหายไปเมื่อเธอหยุดกินมะม่วงหรือเมื่อระดับโพแทสเซียมกลับมาเป็นปกติ (49)
    • ปริมาณโพแทสเซียมสูง (มากกว่า 99 มก.) ในยาเม็ดเคลือบเชื่อมโยงกับรายงานเกี่ยวกับรับงานการเกิดแผลในลำไส้เล็ก ทำให้ลำไส้อุดตัน ตกเลือด และทะลุ (50) ทำให้องค์การอาหารและยาสหรัฐฯ จึงกำหนดให้ยารับประทานบางชนิดที่มีส่วนประกอบของโพแทสเซียมตั้งแต่ 100 มก./เม็ด ขึ้นไป แสดงคำเตือนถึงความเสี่ยงนี้ (51) ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้อาหารเสริมโพแทสเซียมมีปริมาณไม่เกิน 99 มก./เม็ด
  • ปฏิสัมพันธ์กับยาอื่น : ยาหลายประเภทอาจส่งผลต่อระดับโพแทสเซียมในลักษณะที่อาจเป็นอันตรายได้ ผู้ที่รับประทานยาเหล่านี้อยู่ ควรปรึกษาแพทย์ถึงความจำเป็นและปริมาณการใช้โพแทสเซียมที่เหมาะก่อนเสมอ (1)
    • ยาขับปัสสาวะกลุ่มโพแทสเซียม-สแปริ่งไดยูเรติก (Potassium-sparing diuretics) เช่น Amiloride, Spironolactone
    • ยาขับปัสสาวะกลุ่มลูปไดยูเรติก (Loop diuretics) เช่น Furosemide, Bumetanide
    • ยาขับปัสสาวะกลุ่มไธอะไซด์ไดยูเรติก (Thiazide diuretics) เช่น Chlorothiazide, Metolazone
    • ยาควบคุมความดันโลหิต ACE Inhibitors เช่น Captopril
    • กลุ่มยาต้านตัวรับแองจิโอเทนซิน (ARBs) เช่น Irbesartan, Losartan, Olmesartan, Valsartan
    • ยาปฏิชีวนะไตรเมโทพริม (Trimethoprim) / ซัลฟาเมทอกซาโซน (Sulfamethoxazole)

การลดการบริโภคเกลือโดยการทดแทนด้วยโพแทสเซียม

โดยเฉลี่ยแล้วคนไทยส่วนใหญ่บริโภคโซเดียมเกินจากปริมาณที่ร่างกายต้องการประมาณ 2-3 เท่า ด้วยเหตุนี้จึงมีผลิตภัณฑ์สารทดแทนเกลือ (Salt substitutes) ซึ่งไม่มีโซเดียม (โดยทั่วไปคือโพแทสเซียมคลอไรด์และ/หรือโพแทสเซียมบิตทาร์เทรต) และผลิตภัณฑ์เกลือผสมโพแทสเซียม หรือ Lite salts (ซึ่งประมาณครึ่งหนึ่งของโซเดียมจะถูกแทนที่ด้วยโพแทสเซียม คือ มีโซเดียมน้อยกว่าเกลือทั่วไป 50%) ซึ่งอาจเป็นวิธีที่ดีในการลดปริมาณโซเดียมและเพิ่มโพแทสเซียมในอาหารปกติ

  • ศึกษาพบว่าการใช้ผลิตภัณฑ์​สารทดแทนเกลือ (Salt substitutes) สามารถช่วยลดความดันโลหิตช่วงบนและช่วงล่างได้เฉลี่ย 4.9 และ 1.5 มม.ปรอท ตามลำดับ (52)
  • การศึกษาขนาดใหญ่ในประเทศจีนเป็นระยะเวลา 5 ปี ในกลุ่มผู้ใหญ่ 15,000 คนที่มีประวัติเป็นโรคหลอดเลือดสมองหรือผู้ที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไปที่มีความดันโลหิตสูง (ส่วนใหญ่รับประทานยาลดความดันโลหิต) พบว่าการใช้เกลือที่มีโซเดียมคลอไรด์ 75% และโพแทสเซียมคลอไรด์ 25% ในการปรุงอาหาร สามารถช่วยลดความเสี่ยงต่อโรคหลอดเลือดสมองได้ 14% ลดความเสี่ยงต่อการเกิดเหตุการณ์สำคัญเกี่ยวกับหัวใจและหลอดเลือด 13% และความเสี่ยงต่อการเสียชีวิต 12% เมื่อเทียบกับผู้ที่บริโภคเกลือปกติ (53)

สรุปเรื่องแมกนีเซียม

โพแทสเซียม (Potassium) เป็นแร่ธาตุและอิเล็กโทรไลต์ที่จำเป็นต่อการทำงานในหลายระบบ โดยปกติแล้วร่างกายจะได้รับโพแทสเซียมจากอาหารอย่างเพียงพออยู่แล้ว การเสริมโพแทสเซียมในรูปแบบอาหารเสริมนั้นไม่จำเป็น เว้นแต่ว่าร่างกายจะขาดโพแทสเซียม นอกจากประโยชน์เรื่องการใช้เพื่อรักษาภาวะขาดโพแทสเซียม การศึกษายังพบประโยชน์ของโพแทสเซียมในเรื่องการช่วยลดความดันโลหิตสูง ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด ลดความเสี่ยงของโรคหัวใจและหลอดเลือด นิ่วในไต และเพิ่มความหนาแน่นของกระดูก ส่วนประโยชน์อื่น ๆ ยังไม่ชัดเจน และจำเป็นต้องมีการศึกษาต่อไป

งานวิจัยอ้างอิง
  1. National Institutes of Health (NIH). “Magnesium”. (2023)
  2. Journal of the American College of Nutrition. “Rising Trend of Hypokalemia Prevalence in the US Population and Possible Food Causes”. (2021)
  3. Nursing Standard. “The importance of fluid balance in clinical practice”. (2008)
  4. Seminars in Nephrolog. “Extracellular Potassium Homeostasis: Insights from Hypokalemic Periodic Paralysis”. (2014)
  5. The American Journal of Medicine. “Hypokalemia and arrhythmias”. (1986)
  6. Acta clinica Croatica. “Hyperkalemia: A Potentially Lethal Clinical Condition”. (2001)
  7. Journal of Clinical Densitometry. “Does a high dietary acid content cause bone loss, and can bone loss be prevented with an alkaline diet?”. (2013)
  8. Advances in Nutrition. “Potassium and health”. (2013)
  9. The American Journal of Clinical Nutrition. “Potassium, magnesium, and fruit and vegetable intakes are associated with greater bone mineral density in elderly men and women”. (1999)
  10. The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism. “Effect of potassium citrate on bone density, microarchitecture, and fracture risk in healthy older adults without osteoporosis: a randomized controlled trial”. (2013)
  11. The American Journal of Clinical Nutrition. “Effect of potassium citrate supplementation or increased fruit and vegetable intake on bone metabolism in healthy postmenopausal women: a randomized controlled trial”. (2008)
  12. Diabetologia. “Potassium intake and risk of incident type 2 diabetes mellitus: the Coronary Artery Risk Development in Young Adults (CARDIA) Study”. (2012)
  13. The American Journal of Clinical Nutrition. “Diet and risk of clinical diabetes in women”. (1992)
  14. The American Journal of Clinical Nutrition. “Effects of potassium supplements on glucose metabolism in African Americans with prediabetes: a pilot trial”. (2017)
  15. Nutrition Reviews. “Dietary interventions on blood pressure: the Dietary Approaches to Stop Hypertension (DASH) trials”. (2006)
  16. Comparative Effectiveness Review. “Sodium and Potassium Intake: Effects on Chronic Disease Outcomes and Risks ”. (2018)
  17. International Journal of Cardiology. “The effect of potassium supplementation on blood pressure in hypertensive subjects: A systematic review and meta-analysis”. (2017)
  18. Journal of Hypertension. “Daily potassium intake and sodium-to-potassium ratio in the reduction of blood pressure: a meta-analysis of randomized controlled trials”. (2015)
  19. Journal of Hypertension. “Does potassium supplementation lower blood pressure? A meta-analysis of published trials”. (1991)
  20. JAMA. “Effects of oral potassium on blood pressure. Meta-analysis of randomized controlled clinical trials”. (1997)
  21. Cochrane Database of Systematic Reviews. “Potassium supplementation for the management of primary hypertension in adults”. (2006)
  22. Mayo Clinic Proceedings. “Role of dietary salt and potassium intake in cardiovascular health and disease: a review of the evidence”. (2013)
  23. Plant Physiology. “Beneficial effects of potassium on human health”. (2008)
  24. Food and Drug Administration. “Food Labeling: Revision of the Nutrition and Supplement Facts Labels”. (2016)
  25. Journal of the American College of Cardiology. “Potassium intake, stroke, and cardiovascular disease a meta-analysis of prospective studies”. (2011)
  26. The BMJ. “Effect of increased potassium intake on cardiovascular risk factors and disease: systematic review and meta-analyses”. (2013)
  27. Journal of the American Heart Association. “Meta-Analysis of Potassium Intake and the Risk of Stroke”. (2016)
  28. JAMA. “Hypokalemia and Clinical Implications in Patients with Coronavirus Disease 2019 (COVID-19)”. (2020)
  29. Clinical and Experimental Nephrology. “Hypokalemia in Patients with COVID-19”. (2021)
  30. Hypertension. “Role of dietary potassium in the treatment of hypertension”. (1983)
  31. The New England Journal of Medicine. “A prospective study of dietary calcium and other nutrients and the risk of symptomatic kidney stones”. (1993)
  32. Annals of Internal Medicine. “Comparison of dietary calcium with supplemental calcium and other nutrients as factors affecting the risk for kidney stones in women”. (1997)
  33. Cochrane Database of Systematic Reviews. “Citrate salts for preventing and treating calcium containing kidney stones in adults”. (2015)
  34. The Journal of Urology. “Randomized double-blind study of potassium citrate in idiopathic hypocitraturic calcium nephrolithiasis”. (1993)
  35. Journal of Endourology. “Effect of potassium citrate therapy on stone recurrence and residual fragments after shockwave lithotripsy in lower caliceal calcium oxalate urolithiasis: a randomized controlled trial”. (2002)
  36. The Journal of Urology. “Potassium-magnesium citrate is an effective prophylaxis against recurrent calcium oxalate nephrolithiasis”. (1997)
  37. The Journal of Urology. “Sustained reduction in urinary calcium during long-term treatment with slow release neutral potassium phosphate in absorptive hypercalciuria”. (1998)
  38. Archivio Italiano Di Urologia E Andrologia. “The importance of potassium citrate and potassium bicarbonate in the treatment of uric acid renal stones”. (2016)
  39. Kidney international. “Successful management of uric acid nephrolithiasis withpotassium citrate”. (1986)
  40. Annals of Rheumatic Diseases. “Potassium metabolism in patients with rheumatoid arthritis. Effects of treatment with depot tetracosactrin, spironolactone, and oral supplements of potassium chloride.”. (1975)
  41. medRxiv. “An Adjunct Role Of Potassium Rich Vegetarian Diet And A Novel Potassium Food Supplement To Improve Pain In Chronic Rheumatoid Arthritis On Supervised Standard Care: A Randomized Controlled Study”. (2022)
  42. American Family Physician. “Nocturnal Leg Cramps”. (2012)
  43. Pharmacy & Pharmacology International Journal . “Use of potassium citrate in restless leg syndrome (RLS)”. (2016)
  44. Journal of Renal Nutrition. “Dietary Potassium Intake and Mortality in a Prospective Hemodialysis Cohort”. (2021)
  45. Journal of the American Society of Nephrology. “Mechanism of Hypokalemia in Magnesium Deficiency”. (2007)
  46. JAMA. “Effects of oral potassium on blood pressure. Meta-analysis of randomized controlled clinical trials”. (1997)
  47. British Medical Journal (Clinical Research Edition). “Oesophageal transit of six commonly used tablets and capsules”. (198)
  48. American Journal of Epidemiology. “Intake of Selected Minerals and Risk of Premenstrual Syndrome”. (2013)
  49. Case Reports in Neurological Medicine. “A Patient Developed Painful Muscle Cramps due to Overeating Mangos”. (2012)
  50. JAMA. “Enteric-Coated Potassium Supplements”. (1974)
  51. U.S. Food and Drug Administration. “CFR – Code of Federal Regulations Title 21”. (2023)
  52. Hypertension. “Potassium-Enriched Salt Substitutes as a Means to Lower Blood Pressure”. (2019)
  53. The New England Journal of Medicine. “Effect of Salt Substitution on Cardiovascular Events and Death”. (2021)
แสดงเพิ่มเติม

ตรวจสอบทางการแพทย์ล่าสุดเมื่อวันที่ 23 ก.ค. 2023

เภสัชกรประจำเว็บเมดไทย
ประวัติผู้เขียน : จบการศึกษาปริญญาตรี คณะเภสัชศาสตร์ สาขาเภสัชศาสตร์ มีประสบการณ์การทำงานร้านยามากกว่า 5 ปี เคยเป็นผู้จัดการร้านขายยา เคยเป็นผู้ฝึกอบรมผลิตภัณฑ์กลุ่มสุขภาพ เช่น วิตามิน อาหารเสริม เครื่องมือแพทย์ และยา ปัจจุบันทำงานเป็นเภสัชกรอยู่โรงพยาบาลเอกชน โดยให้คำปรึกษาแนะนำเกี่ยวกับยาและผลิตภัณฑ์สุขภาพ
Medthai Logo

Disclaimer: เนื้อหาในเว็บไซต์มีไว้เพื่อการศึกษาและเสริมสร้างความรู้ความเข้าใจเท่านั้น ไม่ได้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้หรือใช้แทนคำแนะนำทางการแพทย์ การวินิจฉัย หรือการรักษาแต่อย่างใด ทางเว็บไซต์ไม่มีคำตอบสำหรับปัญหาทั้งหมด คำตอบสำหรับปัญหาที่เฉพาะเจาะจงอาจใช้ไม่ได้กับทุกคน หากคุณมีอาการเจ็บป่วยหรือรู้สึกไม่สบายควรปรึกษาแพทย์ สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมโปรดอ่านเงื่อนไขการใช้งานของเรา

© 2023 Medthai. All rights reserved.