มะหิ่งดง
มะหิ่งดง ชื่อวิทยาศาสตร์ Crotalaria bracteata Roxb. ex DC. จัดอยู่ในวงศ์ถั่ว (FABACEAE หรือ LEGUMINOSAE) และอยู่ในวงศ์ย่อยถั่ว FABOIDEAE (PAPILIONOIDEAE หรือ PAPILIONACEAE)[1]
สมุนไพรมะหิ่งดง มีชื่อท้องถิ่นอื่น ๆ ว่า หิ่งนก (เชียงใหม่), หิ่งกระจ้อน, หญ้าหิ่งเม่น เป็นต้น[1]
ลักษณะของมะหิ่งดง
- ต้นมะหิ่งดง จัดเป็นไม้ล้มลุก มีความสูงของต้นได้ถึง 1.5 เมตร ลำต้นมีลักษณะตั้งชูขึ้นและมีขนสีขาว[1]
- ใบมะหิ่งดง ใบเป็นใบประกอบ มีใบย่อย 3 ใบ ออกเรียงสลับ ลักษณะของใบย่อยเป็นรูปไข่หรือรูปใบหอก ใบมีขนาดกว้างประมาณ 2-5 เซนติเมตร และยาวประมาณ 5-8 เซนติเมตร ท้องใบด้านล่างเป็นสีเขียวอ่อน[1]
- ดอกมะหิ่งดง ออกดอกเป็นช่อบริเวณซอกใบและที่ปลายกิ่ง ช่อดอกมีดอกย่อยจำนวนมาก กลีบดอกเป็นสีเหลือง ลักษณะเป็นรูปดอกถั่ว[1]
- ผลมะหิ่งดง ออกผลเป็นฝัก ลักษณะของฝักเป็นรูปไข่ ผิวฝักมีขนสีขาวขึ้นปกคลุมอย่างหนาแน่น[1]
สรรพคุณของมะหิ่งดง
- รากใช้กินเป็นยาถอนพิษยาเบื่อเมา (ราก)[1]
- ตำรายาไทยจะใช้รากเป็นยาแก้พิษไข้เนื่องจากการอักเสบ ใช้ดับพิษร้อน (ราก)[1]
- ตำรายาพื้นบ้านล้านนาจะใช้มะหิ่งดงทั้งต้น นำมาต้มกับน้ำอาบเป็นยาแก้ฟกบวม (ทั้งต้น)[1]
เอกสารอ้างอิง
- หนังสือสมุนไพรพื้นบ้านล้านนา. (ภาควิชาเภสัชพฤกษศาสตร์ คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล). “มะหิ่งดง”. หน้า 81.
ภาพประกอบ : pharmacy.mahidol.ac.th/siri/
เรียบเรียงข้อมูลโดยเว็บไซต์เมดไทย (Medthai)
